Afgelopen week was de Week tegen Eenzaamheid. Gisteravond vertelde mijn jongste zoon dat hij na school met een vriendje meegegaan was naar diens oudtante, die tegenover de school woont. Deze mevrouw zet elke woensdagmiddag haar deur open voor alle (!) kinderen die een pannenkoek willen komen eten. Hij had daar een tijdje een spelletje gedaan met zijn vriendjes, omdat het een tijdje duurde voor zijn pannenkoek klaar was, want ‘het was nogal druk’.
Ik word er blij van. Vanwege de tieners die bij iemand op bezoek gaan in plaats van in een beeldscherm te verdwijnen en van vanwege deze mevrouw, die niet snel eenzaam zal worden als ze zo initiatiefrijk is. Ik zeg: pakketten bloem, melk en eieren bezorgen bij oudere mensen die in de buurt van een school wonen. 😉 En ik heb er een leuk pensioenidee bij.
Pannenkoeken tegen eenzaamheid
